- kłaniam się
- kłaniam się {{/stl_13}}{{stl_7}}'zwrot grzecznościowy stosowany w czasie powitań i pożegnań; moje uszanowanie' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
kłaniam się
Look at other dictionaries:
kłaniać się — ndk I, kłaniać sięam się, kłaniać sięasz się, kłaniać sięają się, kłaniać sięaj się, kłaniać sięał się 1. «pochylać się, kiwać głową, zdejmować nakrycie głowy na znak przywitania, pożegnania lub podziękowania; składać ukłon» Kłaniać się uniżenie … Słownik języka polskiego
pięknie — pięknieej 1. przysłów. od piękny a) w zn. 1: Pięknie wyglądać. Ubrać się pięknie. Pokój pięknie przystrojony kwiatami. ∆ Komuś jest pięknie w czymś, z czymś «coś podkreśla czyjąś urodę» ◊ pot. Było, jest, będzie, robi się itp. pięknie «o pogodzie … Słownik języka polskiego
jaśniepaństwo — n III, blm 1. Ms. jaśniepaństwowie «wyniosły sposób bycia właściwy jaśniepanom, przynależność do lepszej sfery» Skończyło się wasze jaśniepaństwo. (Boy) 2. DB. jaśniepaństwowa, CMs. jaśniepaństwowu pogard. «jaśniepanowie» Kłaniam się… … Słownik języka polskiego
stópka — ż III, CMs. stópkapce; lm D. stópkapek zdr. od stopa w zn. 1 Zgrabnie stawiać stópki. ◊ przestarz. Ścielę się do stópek, pod stópki «grzecznościowa, czasem żart. forma pozdrowienia: kłaniam się nisko, uniżenie» … Słownik języka polskiego
przedwieczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, przedwiecznyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w stylu książkowym: istniejący od najdawniejszych czasów, od wieków; pochodzący sprzed wieków; prastary, odwieczny, pierwotny : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
